
تعداد نشریات | 13 |
تعداد شمارهها | 623 |
تعداد مقالات | 6,501 |
تعداد مشاهده مقاله | 8,629,195 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 8,223,723 |
تاثیر فاصله ردیف و کاربرد علفکش بر شاخصهای رشد، عملکرد و اجزای عملکرد برنج در کشت مستقیم | ||
مجله تولید گیاهان زراعی | ||
مقاله 2، دوره 8، شماره 2، تیر 1394، صفحه 31-49 اصل مقاله (1.38 M) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
نویسندگان | ||
ابوالفضل درخشان* 1؛ جاوید قرخلو قرخلو2؛ ناصر باقرانی3 | ||
1دانشجو | ||
2عضو هیات علمی | ||
3عضو هیات علمی مرکز تحقیقات گیاهپزشکی | ||
چکیده | ||
چکیده سابقه و هدف: در دو دهه گذشته در بسیاری از کشورهای آسیایی در پاسخ به افزایش هزینههای تولید، روش استقرار برنج از نشاکاری دستی گیاهچهها به کشت مستقیم تغییر یافته است. تغییر روش استقرار برنج و به تبع آن شیوههای مدیریت آب، خاکورزی و مهار علفهای هرز در کشت مستقیم برنج منجر به تغییر در ترکیب و تنوع فلور علفهای هرز میشود. همچنین، تعداد بیشتر گونههای هرز در شرایط خشکهکاری برنج میتواند منجر به کاهش کارایی راهبردهای مدیریت علفهای هرز شود. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی کارایی برخی علفکشهای پسرویشی و فواصل بین ردیفهای کاشت بر کنترل علفهای هرز در کشت مستقیم برنج انجام شد. مواد و روشها: آزمایش در سال 1390 به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار انجام شد. فاکتورها شامل فاصله بین ردیفهای کاشت برنج در سه سطح 15، 25 و 35 سانتیمتر و کنترل علفهای هرز در هفت سطح شامل کاربرد شش تیمار علفکشی پندیمتالین، بنتازون، پروپانیل + سینوسولفورون، اکسادیارژیل، کلودینافوپ پروپارژیل + "بروماکسینیل + ام. سی. پی. آ" + بنتازون، ستوکسیدیم سدیم + "بروماکسینیل + ام. سی. پی. آ" + بنتازون و تیمار عاری از علفهرز بود. هر کرت از طول به دو بخش تقسیم شد، یک بخش مورد تیمار قرار گرفت و بخش دیگر به عنوان شاهد بخش تیمار شده در نظر گرفته شد. یافتهها: افت حداکثر شاخص سطح برگ، حداکثر ماده خشک و حداکثر سرعت رشد برنج در اثر مصرف علفکشهای بنتازون (بطور متوسط 68 درصد) و اکسادیارژیل (بطور متوسط 84 درصد) بطور معنیداری بیشتر از کاربرد علفکش پندیمتالین (بطور متوسط 47 درصد) و مخلوط علفکشها (بطور متوسط 41 درصد) بود. همچنین، کمترین میزان کاهش شاخصهای رشدی برنج در رقابت با علفهای هرز در فاصله ردیف 15 سانتیمتر مشاهده شد (بطور متوسط 44 درصد). فاصله ردیف بهطور معنیداری عملکرد و اجزای عملکرد برنج را تحت تاثیر قرار داد. بطوریکه، کمترین میزان افت عملکرد شلتوک در فاصله ردیف 15 سانتیمتر مشاهده شد (83 درصد). تاثیر هیچ یک از تیمارهای کنترل علفهرز بر عملکرد برنج مشابه با تیمار عاری از علفهرز نبود. با این حال، افت عملکرد برنج با کاربرد اختلاطهای علفکشی ستوکسیدیم سدیم + "بروماکسینیل + ام. سی. پی. آ" + بنتازون (56 درصد)، پروپانیل + سینوسولفورون (59 درصد) و کلودینافوپ پروپارژیل + "بروماکسینیل + ام. سی. پی. آ" + بنتازون (59 درصد) بهطور معنیداری کمتر از افت عملکرد بدست آمده با کاربرد سایر علفکشها بود (بطور متوسط 86 درصد). نتیجهگیری: کاربرد اختلاطهای علفکشی مورد ارزیابی در این تحقیق باعث کمترین اختلاف بین شاخصهای رشدی و عملکرد برنج در مقایسه با شاهد عاری از علفهرز شد. در این مطالعه، افت عملکرد برنج در کرتهای آلوده به علفهرز در حدود 98 درصد بود. با در نظر گرفتن چنین افت عملکردی در شرایط عدم کنترل علفهای هرز، افت عملکرد بدست آمده با تنها یک مرتبه کاربرد اختلاطهای علفکشی در طی فصل رشد رضایت بخش به نظر میرسد. | ||
کلیدواژهها | ||
رقابت؛ شاخص سطح برگ؛ ماده خشک کل؛ مدل بتا | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,208 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,533 |