
تعداد نشریات | 13 |
تعداد شمارهها | 626 |
تعداد مقالات | 6,517 |
تعداد مشاهده مقاله | 8,746,422 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 8,317,274 |
تاثیر پیشتیمار اکسیژن بر قابلیت رنگبری خمیرکاغذ سودا-آنتراکینون حاصل از کارتنهای کنگرهای کهنه | ||
پژوهشهای علوم و فناوری چوب و جنگل | ||
مقاله 15، دوره 23، وبژهنامه (1)، بهمن 1395، صفحه 293-312 اصل مقاله (320.9 K) | ||
نوع مقاله: مقاله کامل علمی پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22069/jwfst.2017.5694.1355 | ||
نویسندگان | ||
مریم احمدی* 1؛ حسین رسالتی2؛ علی قاسمیان3 | ||
1نگارنده | ||
2استاد راهنما | ||
3استاد مشاور | ||
چکیده | ||
سابقه و هدف: صنایع کاغذ سازی برای تامین ماده اولیه خود و همچنین با هدف کاهش فشار بر مصرف چوب، در پی یافتن و به کارگیری دیگر منابع الیاف سلولزی نظیر باگاس، کاه و کلش، نی و بازیابی الیاف سلولزی مصرف شده ( کاغذهای باطله) هستند. بسیاری از کشورهای تولید کننده کاغذ امروزه به جمعآوری و بازیافت کاغذ و حتی واردات کاغذ باطله از سایر کشورها اقدام نموده اند. توسعه موفقیت آمیز یک فرایند لیگنینزدایی نیازمند فناوری با توانایی بهرهگیری از تمام پتانسیل ماده اولیه است. بنابراین گزینش-پذیری در لیگنینزدایی و رنگبری پیشنیاز دستیابی به بازده بیشتر و ویژگیهای نوری و مقاومتی مناسب است. با این وجود که فرآیند سودا و سودا – AQ مطلوب میباشد، ولی استفاده از قلیاییت زیاد در این فرآیندها باعث تخریب کربوهیدرات ها میشود. بنابراین در این تحقیق، تاثیر یک مرحله لیگنینزدایی با اکسیژن قبل از رنگبری به روش ECF بر کاهش توالی و مصرف مواد شیمیایی مورد ارزیابیقرار گرفت. مواد و روشها: به دلیل زیاد بودن میزان لیگنین موجود در الیاف کارتن باطله، از فرآیند خمیر سازی سودا-آنتراکینون جهت لیگنین-زدایی اولیه استفاده شد. دو تیمار برای مقایسه تاثیر اکسیژن بر کاهش مراحل رنگبری انتخاب شدند به طوری که یک تیمار بدون لیگنینزدایی اکسیژن با استفاده از توالیAD1EpD2P و تیمار دیگر با لیگنینزدایی اکسیژن با استفاده از توالی AD1EpD2 طبق شرایط مساوی، رنگبری شدند. یافتهها: استفاده از یک مرحله لیگنینزدایی با اکسیژن کاهش قابل ملاحظه در مقدار عدد کاپا و افت ناچیز بازده خمیر کاغذ OCC را نشان میدهد. نتیجهگیری : نتایج نشان میدهد که با استفاده از یک مرحله لیگنینزدایی با اکسیژن، میتوان از خمیرکاغذ رنگبری نشده با بازده و عددکاپای بیشتر استفاده نمود و پس از یک مرحله تیمار با اکسیژن نیز به بازده بیشتر و عدد کاپای تقریبا مشابه (کمتراز 3 ) رسید و در نهایت این پیشتیمار تاثیر قابل ملاحظهای بر ویژگیهای مقاومتی خمیر رنگبری شده نهایی ایجاد نمیکند. همچنین با استفاده از لیگنینزدایی اکسیژن میتوان با تعداد مراحل رنگبری کمتر به ویژگیهای نوری مشابه دست یافت و به عبارت دیگر با استفاده از یک توالی مشخص، خواص نوری مناسبی را تامین کرد. نتیجهگیری : نتایج نشان میدهد که با استفاده از یک مرحله لیگنینزدایی با اکسیژن، میتوان از خمیرکاغذ رنگبری نشده با بازده و عددکاپای بیشتر استفاده نمود و پس از یک مرحله تیمار با اکسیژن نیز به بازده بیشتر و عدد کاپای تقریبا مشابه (کمتراز 3 ) رسید و در نهایت این پیشتیمار تاثیر قابل ملاحظهای بر ویژگیهای مقاومتی خمیر رنگبری شده نهایی ایجاد نمیکند. همچنین با استفاده از لیگنینزدایی اکسیژن میتوان با تعداد مراحل رنگبری کمتر به ویژگیهای نوری مشابه دست یافت و به عبارت دیگر با استفاده از یک توالی مشخص، خواص نوری مناسبی را تامین کرد. | ||
کلیدواژهها | ||
OCC؛ سودا- آنتراکینون؛ لیگنین زدایی اکسیژن؛ رنگبری و ECF | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,023 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 667 |