
تعداد نشریات | 13 |
تعداد شمارهها | 626 |
تعداد مقالات | 6,517 |
تعداد مشاهده مقاله | 8,746,933 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 8,317,528 |
ارزیابی حساسیت اراضی به بیابانزایی با استفاده از رویکرد پویایی سیستم در حوضه آبخیز جازموریان | ||
مجله پژوهشهای حفاظت آب و خاک | ||
مقاله 11، دوره 26، شماره 2، خرداد و تیر 1398، صفحه 221-224 اصل مقاله (615.79 K) | ||
نوع مقاله: مقاله کامل علمی پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22069/jwsc.2019.15565.3076 | ||
نویسندگان | ||
حمزه احمدی1؛ یحیی اسماعیل پور* 2؛ عباس مرادی3؛ حمید غلامی2 | ||
1دانشگاه هرمزگان | ||
2استادیار گروه مهندسی منابع طبیعی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه هرمزگان | ||
3استادیار گروه جغرافیا، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه هرمزگان | ||
چکیده | ||
چکیده: سابقه و هدف: بیابانزایی فرایند و وضعیت نهایی تخریب مناطق خشک است. این فرایند با دامنه اثرگذاری در بیش از 100 کشور، زندگی حدود 1 میلیارد نفر از مردم جهان را تحت تأثیر خود قرار داده و نتیجه تعاملهای پیچیده در بین عوامل مختلفی همچون تغییرات اقلیمی و فعالیتهای انسانی است. هدف از تحقیق حاضر، پیشبینی اثرات اجرای سناریوهای مدیریتی و اقلیمی بر پدیده بیابانزایی با استفاده از رویکرد مدلسازی پویایی سیستم در حوضه آبخیز جازموریان واقع در استانهای کرمان و سیستان و بلوچستان است. مواد و روشها: اطلاعات موردنیاز و دادههای پایه جمعآوریشده و عوامل بیابانزایی براساس تحقیقات قبلی و بازدیدهای میدانی شناسایی شدند. در مرحله بعد، نمودارهای مرجع ترسیمشده، روابط علی – معلولی و بازخوردها مشخص و مدل مفهومی بیابانزایی حوضه آبخیز جازموریان ارائه شد. نمودار ذخیره- جریان از مدل مفهومی استخراج و در نرمافزار ونسیم ترسیم گردید. صحتسنجی مدل با آزمونهای حدی مدل انجام گرفت. براساس سناریوهای مدیریت پوشش گیاهی و اقلیمی مدل اجرا گردید و خروجیهای نظیر هر سناریو با وضعیت موجود مقایسه شد. یافتهها: نتایج تحقیق نشان داد که عامل خاکی با درجه اهمیت 73/1 موثرترین عامل در بیابانزایی حوضه جازموریان است. شاخص حساسیت پذیری بیابانزایی با درجه اهمیت برابر 37/1 در کلاس بحرانی قرار گرفت. نتایج حاصل از تحلیل سناریوهای مورد بررسی در یک دوره 30 ساله نشان داد که با هدف کاهش شاخص حساسیتپذیری بیابانزایی، سناریوهای تغییر سیاست و مدیریت (1)، مدیریت پوشش گیاهی (18/1 و 25/1) و تغییر اقلیم (25/1) به ترتیب بهعنوان سناریوهای برتر شناسایی شدند. نتیجهگیری: یافتههای نتایج نشان داد که متوسط وزنی ارزش کمی شدت بیابانزایی برای وضعیت فعلی بیابانزایی بر اساس چهار معیار مورد بررسی 37/1 به دست آمد که با مقایسه این مقدار با جدول ایسس ، کلاس شدت بیابانزایی برای کل منطقه بین شکننده تا بحرانی (الف) برآورد میگردد. با بررسی نتایج حاصل از اجرای سناریوهای مدیریت پوشش مشاهده میشود که اگر 10 و 20 درصد تغییر در پوشش گیاهی و پوشش حفاظتی در برابر فرسایش رخ دهد، شاخص حساسیت پذیری بعد از 30 سال به ترتیب به حدود 25/1 و 18/1 خواهد رسید که این نشان از اهمیت مدیریت پوشش در برابر مقابله با بیابانزایی بهویژه در حوضه آبخیز جازموریان دارد. همچنین اقدامات مدیریتی در منطقه موردمطالعه میتوانند روند بیابانزایی را متوقف و وضعیت موجود را بهسوی بهبودی سوق دهند. بهطورکلی، مدل پویایی سیستم بهعنوان یکی از رویکردهای تلفیق در ارزیابی حساسیت پذیری بیابانزایی حوضه جازموریان کارایی بالایی دارا میباشد و برای افزایش فهم ذینفعان از روابط علی و معلولی و بازخوردهای سیستم سودمند است. | ||
کلیدواژهها | ||
آزمونهای حدی؛ حوضه آبخیز جازموریان؛ سناریوهای مدیریتی؛ شاخص حساسیت پذیری بیابانزایی | ||
مراجع | ||
1.Afkhami Ardesiri, S. 2007. Comparison the Effect of Land-use Changes on Desertification Risk in the Gorgan Plain at Past 50 Years using ICD & ESAs Desertification Assessment Methods (Case study: Gorgan-Aq-Qala, Inche Borun), M.Sc. Thesis. Dissertation, Gorgan University of Agriculture Sciences and Natural Resources. Iran. 174p. (In Persian) 2.Ekhtesasi, M.R., and Sepehr, A. 2011. Methods and Models of Desertification Assessment and Mapping, Yazd University Press, First Edition, 312p. (In Persian) 3.Farajollahi, A. 2016. Socio-Economic Factors Influencing Land Use Changes and Desertification Hazard in Maraveh Tappeh Region, Golestan Province. PhD Thesis, Gorgan University of Agricultural Sciences and Natural Resources. 213p. (In Persian) 4.Farajollahi, A., Asgari, H.R., Ownegh, Mahboubi, M.R., and Mahini, A.S. 2017. The Effect of Land Use Changes on Desertification Hazard (Case study: Maraveh Tappeh Region of Golestan Province, Iran). Modern Applied Science, 11: 1. 168-179. (In Persian) 5.Farmahini Farahani, A., and Darvish, M. 2012. Assessment and Generating Desertification Map Using FAO and UNEP Method Kavire-e-meighan Basin. Iran. J. Range Des. Res. 19: 4. 547-556. (In Persian) 6.Giordano, L., Giordano, F., Grauso, S., Iannetta, M., Sciortino, M., Rossi, L., and Bonati, G. 2003. Identification of Areas Sensitive to Desertification in Sicily Region. ENEA, Rome, Italy. Pp: 1-16. 7.Goudie, A.S. 2011. Desertification, In: J.O. Nriagu (ed.) Encyclopedia of Environmental Health, Burlington: Elsevier, 2: 30-35. 8.Hemmati, N. 2001. Analysis of Factors Influencing Desertification and Introducing a Predictive Model in Nemmat Abad Bijar Region. M.Sc. Thesis. University of Tehran. 150p. (In Persian) 9.Karimi Sangchini, E., Ownegh, M., Sadoddin, A., Tahmasebi Pur, N., and Rezaee, H. 2017. A system dynamics model to predict the effects of vegetation-based management scenarios on structural landscape ecology in Hablehrud River Basin. J. Water. Engin. Manage. 9: 1. 58-70. (In Persian) 10.Kelly, R.A., Jakeman, A.J., Barreteau, O., Borsuk, M.E., Elsawah, S., Hamilton, S.H., Sakari K., Holger, R.M., Rizzoli, A.E., Van Delden, H., and Voinov, A.A. 2013. Selecting among Five Common Modelling Approaches for Integrated Environmental Assessment and Management. Environmental Modelling & Software, 47: 159-181. 11.Kosmas, C., Kirkby, M., and Geeson, N. 1999. European Commission the Medalus project-Mediterranean Desertification and Land Use, Manual on Key Indicators of Desertification and Mapping Environmentally Sensitive Areas to Desertification. 87p. 12.Kotir, J.H., Smith, C., Brown, G., Marshall, N., and Johnstone, R. 2016. A System Dynamics Simulation Model for Sustainable Water Resources Management and Agricultural Development in the Volta River Basin, Ghana. Science of the Total Environment, 573: 444-457. 13.Li, X.Y., Ma, Y.J., Xu, H.Y., Wang, J.H., and Zhang, D.S. 2009. Impact of Land Use and Land Cover Change on Environment Degradation in Lake QINGHAI Watershed, Northeast, QINGHAITIBET Plateau. Land Degrade and Development. Catena. 20: 69-83. 14.Mansouri, K. 2010. Assessment of Land use Change Effects on Desertification Hazard and Risk. M.Sc. Thesis. Gorgan University of Agriculture Sciences and Natural Resources. Iran. 153p. (In Persian) 15.Mavrommati, G., Bithas, K., and Panayiotidis, P. 2013. Operationalizing Sustainability in Urban Coastal Systems: A system Dynamics Analysis, Water research, Pp: 1-16. 16.Parvari Asl, S.H., Pahlavanravi, A., and Moghaddam Nia, A.R. 2010. Classification of Desertification Intensity Using ESAs Model in Niyatak Region (Sistan, Iran). J. Range Water. Manage. Iran. J. Natur. Resour. 63: 2. 149-163. (In Persian) 17.Rasmy, M., Gad, A., Abdelsalam, H., and Siwailam, M. 2010. A Dynamic Simulation Model of Desertification in Egypt. Egypt. J. Rem. Sens. Space Sci. 13: 101-111. 18.Reynolds, J.F., Stafford and Smith, D.M. 2002. Global Desertification: Do Humans Cause Deserts? Dahlem University Press, Berlin, 437p. 19.Sepehr, A., Hassanli, A.M., Ekhtesasi, M., and Jamali, J. 2007. Quantitative assessment of desertification in south of Iran using MEDALUS method. Environmental Monitoring and Assessment. 134: 1-3. 243-254. (In Persian) 20.Simonovic, S.P., and Ahmad, S. 2000. System Dynamics Modeling of Reservoir Operation for Flood Management. J. Comp. Civil Engin. 14: 3. 190-199. 21.Soltani, M., and Alizadeh, H.A. 2018. Integrated Water Resources Management at Basin Scale (IWMsim) Using a System Dynamics Approach. J. Water Soil Resour. Cons. 7: 2. 69-90. (In Persian) 22.UN (United Nations). 1994. UN Earth Summit, Convention on Desertification, UN Conference in Environment and Development, Rio de Janeiro. Brazil, June 3-14, 1992. United Nations, New York. 23.Zehtabian, Gh.R., and Rafiei Emam, A. 2003. ESAs, a New for Assessment and Mapping of Areas Sensitive to Desertification. J. Des. 8: 1. 120-126. (In Persian) | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 616 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 391 |