آمار
| تعداد نشریات | 13 |
| تعداد شماره‌ها | 634 |
| تعداد مقالات | 6,616 |
| تعداد مشاهده مقاله | 8,981,031 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 8,492,686 |
بررسی اثرات شوک حرارتی، تنش اسمزی و روش‌های خشک کردن بر قابلیت حیات بذرهای پیش‌آماده‌سازی شده گلرنگ در طی زوال | ||
| پژوهش‌های تولید گیاهی | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 27 اسفند 1403 | ||
| نوع مقاله: مقاله کامل علمی پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22069/jopp.2025.22650.3166 | ||
| نویسندگان | ||
| عبدالحسین رضائی1؛ فرشید قادری فر* 1؛ حمیدرضا صادقی پور2 | ||
| 1دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان | ||
| 2استاد گروه زیست شناسی دانشگاه گلستان | ||
| چکیده | ||
| سابقه و هدف: در چند دهه اخیر، پرایمینگ بذر به‌عنوان یک روش متداول به‌منظور افزایش سرعت و یکنواختی جوانه‌زنی در مزرعه، استقرار بهتر گیاهچه‌ها و عبور سریع‌تر از شرایط نامساعد محیطی در زمان جوانه‌زنی و سبز شدن مورد توجه قرار گرفته است. با این وجود، کاهش کیفیت و طول عمر بذرهای پرایم شده، استفاده عملی از این روش را محدود ساخته است. از این‌رو، در این پژوهش اثر کاربرد برخی از تیمارهای پس از پرایمینگ شامل شوک حرارتی، تنش اسمزی و روش‌های خشک کردن بر طول عمر بذرهای گلرنگ در طی دوره‌های مختلف زوال بررسی شد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه از بذرهای رقم زراعی سینا استفاده شد. بذرها ابتدا در آب و نیز محلول سالیسیلیک اسید غوطه‌ور گشتند و پس از اتمام فاز آب‌نوشی تحت تیمارهای شوک حرارتی (5/1 و 3 ساعت در دمای 45 درجه سانتی‌گراد و 8 ساعت در دمای 40 درجه سانتی‌گراد)، تنش اسمزی (5/1- و 5/2- مگاپاسکال به وسیله پلی‌اتیلن گلایکول) و دو روش خشک کردن آرام و سریع قرار گرفتند. تیمار بدون پرایمینگ نیز به‌عنوان شاهد درنظر گرفته شد. در نهایت بذرها تحت زوال کنترل شده به مدت 0، 2، 4 و 6 روز قرار گرفتند. یافته‌ها: نتایج نشان داد که با افزایش طول دوره زوال قابلیت جوانه‌زنی و رشد گیاهچه کاهش یافت و در تیمار 6 روز زوال مرگ کامل بذرها رخ داد. شدت کاهش کیفیت بذرهای پرایم شده در شرایط اعمال شوک حرارتی و تنش اسمزی پس از پرایمینگ همواره بیشتر از بذرهای شاهد بود. با این وجود شوک حرارتی به مدت 8 ساعت منجر به بهبود کیفیت بذرهای پرایم شده در مقایسه با زمان‌های کمتر شوک حرارتی شد. عدم استفاده از شوک حرارتی و تنش اسمزی و تنها اعمال تیمارهای خشک کردن پس از پرایمینگ منجر به حفظ و حتی افزایش قابلیت جوانه‌زنی و رشد گیاهچه بذرهای پرایم شده نسبت به بذرهای بدون پرایم در سطوح مختلف زوال شد. هر دو روش خشک کردن باعث بهبود قابلیت جوانه‌زنی و رشد گیاهچه بذرهای پرایم شده شدند، به طوری که قابلیت جوانه‌زنی و رشد گیاهچه بذرهای پرایم شده یا بیشتر از بذرهای بدون پرایم بود. عدم استفاده از شوک حرارتی و تنش اسمزی و تنها اعمال تیمارهای خشک کردن پس از پرایمینگ منجر به حفظ و حتی افزایش قابلیت جوانه‌زنی و رشد گیاهچه بذرهای پرایم شده نسبت به بذرهای بدون پرایم در سطوح مختلف زوال شد. هر دو روش خشک کردن باعث بهبود قابلیت جوانه‌زنی و رشد گیاهچه بذرهای پرایم شده شدند، به طوری که قابلیت جوانه‌زنی و رشد گیاهچه بذرهای پرایم شده یا بیشتر از بذرهای بدون پرایم بود. نتیجه گیری: به طور کلی توصیه می‌شود که به منظور حفظ و یا افزایش طول عمر بذرهای پرایم شده گلرنگ در طی پرایمینگ و پس از اتمام دوره آب‌نوشی، بذرها با روش مناسب خشک شوند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| واژه‌های کلیدی: تیمارهای بهبود بذر؛ انبارداری؛ زوال کنترل شده؛ طول عمر بذر | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 66 |
||
سامانه مدیریت نشریات علمی. طراحی و پیاده سازی از سیناوب