آمار
| تعداد نشریات | 13 |
| تعداد شماره‌ها | 634 |
| تعداد مقالات | 6,616 |
| تعداد مشاهده مقاله | 8,981,151 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 8,492,709 |
اثر سطوح مختلف کنسانتره جیره و طول مدت زمان پروار بر عملکرد پرواری و خصوصیات لاشه بره های نژاد لری | ||
| نشریه پژوهش در نشخوار کنندگان | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 27 اردیبهشت 1404 اصل مقاله (2.29 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22069/ejrr.2024.22644.1968 | ||
| نویسندگان | ||
| بهروز یاراحمدی* 1؛ محسن محمدی ساعی2؛ میرحسن بیرانوند1 | ||
| 1بخش تحقیقات علوم دامی مرکز آموزش و تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی لرستان ، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی | ||
| 2بخش تحقیقات علوم دامی مرکز آموزش و تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی لرستان ،سازمان تحقیقات ، آموزش و ترویج کشاورزی | ||
| چکیده | ||
| سابقه و هدف: یکی از مسائل مهم و اساسی پرورش دام جیره مناسب و اقتصادی است. در طی چند سال اخیر محدودیت منابع خوراک از عمده‌ترین مشکلات صنعت پرورش دام در کشور محسوب می‌شود. استفاده از کنسانتره در جیره بره‌های پرواری در کشور امری عادی و معمول است، ولی آنچه دارای اهمیت است سطح مناسب کنسانتره و طول دوره مناسب پروار برای اقتصادی بودن پرواربندی بره می‌باشد. براین‌اساس، با توجه به پروار 320 هزار رأس بره پرواری در استان لرستان و در راستای ترویج استفاده از نسبت مناسب کنسانتره و طول مدت پروار در پرواربندی بره‌ها پروژه حاضر با هدف بررسی اثر جیره‌های با سطوح مختلف کنسانتره و مناسب‌ترین طول مدت پروار بر عملکرد پروار و خصوصیات لاشه بره‌های نر نژاد لری انجام شد. مواد و روش‌ها: بر این اساس تعداد 54 رأس برة نر با میانگین سن 4 ماه و میانگین وزن 75/0±30 کیلوگرم انتخاب شدند. فاکتورها شامل دو سطح طول مدت پروار (90 یا 120 روز) و سه سطح کنسانتره (60، 70 و 80 درصد) بود. جیره‌های آزمایشی با استفاده از جداول استاندارد احتیاجات غذایی نشخوارکنندگان کوچک و بر اساس احتیاجات بره 30 کیلوگرمی تهیه شد. در پایان آزمایش میزان افزایش وزن روزانه، وزن نهایی، ضریب تبدیل غذایی و خوراک مصرفی محاسبه‌شده و سپس از هر تیمار سه رأس بره کشتار شدند. خصوصیات و صفات لاشه محاسبه شد. داده‌های عملکرد و صفات لاشه در قالب آزمایش فاکتوریل با طرح پایه کاملاً تصادفی (3×2) با دو فاکتور شامل طول مدت پروار در سه سطح و درصد کنسانتره در سه سطح با سه تکرار (هر تکرار شامل سه رأس بره) توسط رویه مختلط آنالیز کوواریانس شد. مقایسه میانگین‌ها با استفاده از آزمون توکی انجام شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد اثر طول مدت پروار و سطح کنسانتره جیره بر افزایش وزن، خوراک مصرفی و ضریب تبدیل غذایی معنی‌دار شد (05/0>P). بیشترین افزایش وزن روزانه مربوط به بره‌های تغذیه‌شده با 70 درصد کنسانتره (232 گرم) و مدت پروار 90 روز و کمترین اضافه‌وزن روزانه در بره‌های تغذیه شده با 60 درصد کنسانتره (178 گرم) و مدت پروار 120 روز بود. بره‌های تغذیه‌شده با 70 درصد کنسانتره و پروار 90 روز ضریب تبدیل خوراک مناسب‌تری (41/6) داشتند. بالاترین بازده لاشه، وزن لاشه سرد بدون دنبه و درصد گوشت لخم مربوط به بره‌های با مدت پروار 90 روز و 70 درصد کنسانتره بود (05/0>P). نتایج نشان داد اثر طول مدت پروار و سطح کنسانتره جیره تأثیر معنی‌داری بر خصوصیات کیفی از جملهpH و رنگ گوشت، ترکیب شیمیایی گوشت شامل میزان رطوبت، پروتئین و خاکستر گوشت نداشته(05/0P>)، اما بر درصد چربی گوشت معنی‌دار بود(05/0>P). نتیجه‌گیری: این مطالعه مشخص نمود بره‌های تغذیه‌شده با 70 درصد کنسانتره و پروار 90 روز به دلیل افزایش وزن بالاتر، ضریب تبدیل غذایی مناسب‌تر ارجحیت داشتند. همچنین بره‌های تغذیه‌شده با 70 درصد کنسانتره و پروار 90 روز درصد چربی کل لاشه کمتر و گوشت لخم بیشتری نسبت به سایر تیمارها داشتند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| بره لری؛ سطح کنسانتره؛ صفات کمی و کیفی لاشه؛ عملکرد رشد؛ مدت پروار | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 22 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 27 |
||
سامانه مدیریت نشریات علمی. طراحی و پیاده سازی از سیناوب