آمار
| تعداد نشریات | 13 |
| تعداد شماره‌ها | 644 |
| تعداد مقالات | 6,735 |
| تعداد مشاهده مقاله | 9,345,423 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 8,724,569 |
اثر ترکیبات بافری مختلف و بیولوژیکی بر تولید و ترکیب شیر، فراسنجههای تخمیر شکمبه و متابولیتهای خونی گاوهای شیرده هلشتاین تحت چالش اسیدوز | ||
| نشریه پژوهش در نشخوار کنندگان | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 20 شهریور 1404 اصل مقاله (1.85 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22069/ejrr.2025.22353.1951 | ||
| نویسندگان | ||
| عبدالمنصور طهماسبی* 1؛ محسن دانش مسگران2؛ هادی خیرآبادی3 | ||
| 1استاد، گروه علوم دامی ، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد | ||
| 2استاد،گروه علوم دامی،دانشکده کشاورزی،دانشگاه فردوسی مشهد | ||
| 3دانشجوی دکتری | ||
| چکیده | ||
| سابقه و هدف: از راهبردهای نوین در تغذیه گاوهای شیری تامین نیاز انرژی حیوانات پرتولید از طریق به حداکثر رساندن خوراک‌های کم الیاف حاوی کربوهیدرات قابل تخمیر بالا است. در حالی که این سیستم مدیریتی در کوتاه مدت اثرات مثبتی را بر روی تولید شیر دارد، ولی در دراز مدت اثرات منفی زیادی بر سلامت، رفاه و عملکرد گاوهای شیری خواهد داشت. در زمان مصرف سطوح بالای کنسانتره، کاهش pH شکمبه ممکن است به دلیل میزان بالای کربوهیدرات سریع تخمیر و کاهش ترشح بزاق رخ دهد، که این امر می‌تواند باعث کاهش هضم الیاف و درنتیجه بروز اسیدوز تحت حاد و سایر اختلالات متابولیکی مرتبط با اسیدوز شود. از این رو، استفاده از بافرهای غیرآلی و افزودنی های میکروبی در جیره های پر انرژی برای کنترل اسیدیته شکمبه و جلوگیری از کاهش مصرف خوراک و چربی شیر پیشنهاد می‌شود. مواد و روش‌ها: در این مطالعه، تعداد 18 راس گاوشیری هلشتاین (میانگین وزن بدن50 630± کیلوگرم، روز زایش10 55±) در قالب طرح کاملا تصادفی در 3 تیمار با 6 تکرار در هر تیمار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی عبارتند از: 1) جیره کاملاً مخلوط + جوش شیرین، 2) جیره کاملاً مخلوط + بافر ترکیبی، 3) جیره کاملاً مخلوط + بافر ترکیبی حاوی مخمر زنده بودند. طول دوره آزمایش 28 روز در نظر گرفته شد که 14 روز مرحله عادت پذیری همراه با دریافت جیره های آزمایشی، 4 روز مرحله القای چالش اسیدوز تحت حاد و 10 روز انتهایی مرحله استراحت حیوان بود. در دوره‌های مختلف آزمایش، میزان مصرف خوراک، تولید و ترکیبات شیر، فراسنجههای شکمبه‌ای و متابولیتهای خونی ارزیابی شدند. نتایج: در دوره عادت پذیری و اسیدوز تحت حاد، اثر معنی‌داری در مصرف ماده خشک در تیمارهای متفاوت مشاهده نشد. تولید شیر و تولید شیر تصحیح شده بر اساس چربی 5/3 درصد تحت تاثیر تیمارها در هر مرحله تغذیه‌ای قرار نگرفت. در مرحله عادت پذیری (P<0.08) و اسیدوز تحت حاد (P<0.09) چربی شیر در تیمار بافر ترکیبی حاوی مخمر زنده نسبت به دو تیمار دیگر تمایل به افزایش داشته است. ایجاد چالش اسیدوز شکمبه‌ای باعث کاهش معنی‌دار (P<0.01) مصرف خوراک، تولید شیر و تولید شیر تصحیح شده بر اساس 5/3 درصد چربی نسبت به زمان عادت پذیری شد. pH، غلظت نیتروژن آمونیاکی، نسبت مولی استات و نسبت استات به پروپیونات شکمبه در دوره عادت پذیری در مقایسه با دوره چالش اسیدوز تحت حاد بالاتر بود(P<0.01). در مقابل، نسبت مولی پروپیونات و لاکتات در مرحله القای اسیدوز نسبت به مرحله عادت پذیری افزایش یافت(P<0.01). گلوکز، کلسترول و نیتروژن اوره‌ای خون تحت تاثیر دوره آزمایشی قرار گرفتند. به‌صورتی که میزان کلسترول و نیتروژن اوره ای خون در مرحله عادت پذیری نسبت به دوره چالش اسیدوز بالاتر بود(P<0.01) و در مقابل میزان گلوکز در مرحله اسیدوز افزایش معنی‌داری داشت(P<0.01). نتیجه گیری: نتایج این آزمایش نشان دادند که اسیدوز تحت حاد می‌تواند اثرات منفی بر عملکرد گاوهای شیری بگذارد و استفاده از ترکیبات بافری همراه با مخمر زنده در این دوره می‌تواند این تاثیرات منفی را کاهش داده و همچنین اثرات مفیدی بر عملکرد گاوهای شیری داشته باشد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| ترکیبات بافری و بیولوژیکی؛ فاکتورهای تخمیری شکمبه؛ گاوهای شیردی هلشتاین؛ چالش اسیدوز | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1 |
||
سامانه مدیریت نشریات علمی. طراحی و پیاده سازی از سیناوب