آمار
| تعداد نشریات | 13 |
| تعداد شماره‌ها | 644 |
| تعداد مقالات | 6,735 |
| تعداد مشاهده مقاله | 9,345,425 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 8,724,578 |
اثرات ترکیب پروبیوتیک و پری‌بیوتیک بر عملکرد رشد، برخی فراسنجه‌های خونی، قابلیت هضم وایمنی گوساله‌های شیرخوار | ||
| نشریه پژوهش در نشخوار کنندگان | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 20 شهریور 1404 اصل مقاله (3.82 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22069/ejrr.2025.22924.1980 | ||
| نویسندگان | ||
| کامران رضا یزدی* 1؛ حمید رضا طغیانی2؛ مهدی ژندی2؛ مصطفی صادقی2 | ||
| 1گروه علوم دامی دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران | ||
| 2گروه علوم دامی ،دانشکده کشاورزی ،دانشگاه تهران | ||
| چکیده | ||
| سابقه و هدف: گوساله‌ها اغلب تحت تأثیر مشکلات گوارشی و بیماری‌های دستگاه تنفسی قرار می‌گیرند. بر همین اساس، تولیدکنندگان در سال‌های اخیر به دنبال روش‌هایی جهت بهبود عملکرد، افرایش کارایی سیستم ایمنی و سلامت دستگاه گوارش گوساله‌های تازه متولدشده می‌باشند. یکی از این روش‌ها، استفاده از افزودنی‌های خوراکی جهت ایجاد شرایط مطلوب در دستگاه گوارش برای هضم بهتر خوراک و حفظ سلامت دستگاه گوارش است. استفاده از محرک‌های رشد آنتی‌بیوتیکی به دلیل بقایای آن در محصولات دامی و امکان ایجاد مقاومت باکتریایی در بسیاری از کشورها ممنوع شده است. پروبیوتیک، پری‌بیوتیک، اجزای سلول مخمر، اسیدآسکوربیک و پلاسمای حیوانی، از جمله جایگزین‌های محرک رشد آنتی‌بیوتیکی می‌باشند. اگرچه عملکرد پروبیوتیک، پری‌بیوتیک و اثرات هم افزایی آن در تحقیقات پیشین مورد بحث قرار گرفته است با این حال، با توجه به اهمیت سلامت دستگاه گوارش گوساله‌های تازه متولدشده و کارایی سیستم ایمنی این دسته جهت تضمین آینده گله، همچنان یافتن بهترین ترکیب بین پروبوتیک‌ها و پری‌بیوتیک‌ها به عنوان جایگزین محرک رشد آنتی‌بیوتیکی اهمیت بسیاری دارد. تحقیق حاضر با هدف بررسی تأثیر ترکیب پروبیوتیک و الیگوساکاریدهای دکستران و مانان بر صفات عملکرد رشد، مصرف خوراک، برخی فراسنجه‌های خونی، قابلیت هضم، ایمنی و سلامت گوساله‌های شیرخوار صورت پذیرفت. مواد و روش‌ها: . به منظور انتخاب بهترین ترکیب بین پروبیوتیک با پری‌بیوتیک‌های دکستران الیگوساکارید و مانان الیگوساکارید، از 84 رأس گوساله شیرخوار هلشتاین از بدو تولد تا 90 روزگی در قالب یک طرح کاملا تصادفی در6 گروه آزمایشی با 14 تکرار در هر گروه استفاده شد. گروه‌های آزمایشی شامل: 1) شاهد (بدون افزودنی)، 2) پروبیوتیک، 3) دکستران الیگوساکارید، 4) پروبیوتیک+ دکستران الیگوساکارید، 5) مانان الیگوساکارید و 6) پروبیوتیک+ مانان الیگوساکارید بود. استارتر مصرفی، دمای رکتوم، امتیاز مدفوع و امتیاز سلامت به صورت روزانه ثبت شد. هر 15 روز یک بار وزن کشی صورت گرفت. نمونه‌گیری فراسنجه‌های خونی در روز تولد، 60 و 90 روزگی انجام پذیرفت. در روز 7، 30 و 60 روزگی، نمونه مدفوع جهت آزمایش میکروب‌شناسی جمع‌آوری شد. در 5 روز متوالی انتهای طرح نیز، نمونه‌های خوراک و مدفوع گوساله‌ها جهت سنجش قابلیت هضم جمع‌آوری شد. یافته‌ها: طبق نتایج، در 60-30 و 90-60 روزگی تفاوت معنی‌داری بین پروبیوتیک+ دکستران الیگوساکارید و پروبیوتیک+ مانان الیگوساکارید درباره صفت وزن زنده مشاهده نشد در حالیکه گروه پروبیوتیک+دکستران الیگوساکارید به‌طور معنی‌داری از سایر گروه‌ها بیشتر بوده است (05/0>P). در تمام مقاطع بیشترین بازدهی خوراک مربوط به گروه پروبیوتیک+ دکستران الیگوساکارید و کمترین مقدار مربوط به گروه شاهد بود. نیتروژن اوره‌ای خون بعد از شیرگیری در گروه‌های حاوی پروبیوتیک کاهش معنی‌داری نسبت به شاهد داشته است. بیشترین قوام مدفوع مربوط به گروه پروبیوتیک+دکستران الیگوساکارید و کمترین مربوط به گروه شاهد بود. تعداد روزهایی که گوساله در تیمارهای مختلف درگیر با اسهال بود به طور معنی‌داری در تمام گروه‌ها نسبت به گروه شاهد در سن 30-0 روزگی کاهش داشت. شمار لاکتوباسیلوس‌ها در هر سه گروه دریافت کننده پروبیوتیک، به طور معنی‌داری در سن 30 و 60 روزگی بالاتر از سایر گروه‌ها بوده است. نتیجه‌گیری: طبق نتایج این تحقیق، استفاده ار سین‌بیوتیک اثرات مثبت روی سلامت حیوان دارند و بهترین ترکیب سین‌بیوتیک بین تیمارهای استفاده شده در این تحقیق با توجه به بهبود بازدهی خوراک در میانگین کل دوره، گروه سین بیوتیک حاوی دکستران الیگوساکارید بوده است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| پروبیوتیک؛ پری‌بیوتیک؛ سین‌بیوتیک؛ گوساله شیرخوار | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1 |
||
سامانه مدیریت نشریات علمی. طراحی و پیاده سازی از سیناوب