آمار
| تعداد نشریات | 13 |
| تعداد شمارهها | 657 |
| تعداد مقالات | 6,856 |
| تعداد مشاهده مقاله | 9,977,790 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 9,290,262 |
تاثیر محلولپاشی نانوذرات روی و آهن و برخی مواد آلی بر رشد و عملکرد گندم در شهرستان حمیدیه | ||
| مجله تولید گیاهان زراعی | ||
| دوره 18، شماره 3، مهر 1404 | ||
| نوع مقاله: مقاله کامل علمی- پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22069/ejcp.2025.23741.2691 | ||
| نویسندگان | ||
| حسین دلف عبودی1؛ اسفندیار فاتح* 2؛ امیر آینه بند1 | ||
| 1گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران. | ||
| 2گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی،دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران. | ||
| چکیده | ||
| سابقه و هدف: پژوهش حاضر بهمنظور بررسی محلولپاشی نانوذرات روی و آهن و برخی مواد آلی بر رشد و عملکرد گندم، در سال زراعی 03-1402 در منطقه گمبوعه در شهرستان حمیدیه اجرا شد. مواد و روشها: طرح آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار بود. فاکتور اول شامل سطوح مختلف کودهای آلی در 5 سطح شامل 1- شاهد (بدون استفاده از کود آلی)، 2- کاربرد بیوچار باگاس (به میزان 5 تن در هکتار) 3- کاربرد کود ورمیکمپوست (به میزان 5 تن در هکتار)، 4-کاربرد اسیدهیومیک (در دو مرحله ساقهدهی و گلدهی)، 5- محلولپاشی با عصاره جلبک دریایی (در دو مرحله ساقهدهی و گلدهی) بود. فاکتور دوم شامل استفاده از نانوذرات روی و آهن در چهار سطح شامل 1- شاهد (عدم استفاده از نانوذرات)، 2- نانوذرات روی با غلظت دو در هزار، 3- نانوذرات آهن 2 در هزار و 4- نانوذرات آهن و روی با غلظت 2 در هزار بود. یافتهها: نتایج نشان داد که تیمارهای آزمایشی تأثیر معنیداری بر صفات مورد بررسی داشت. بررسی صفت ارتفاع بوته نشان داد که کاربرد کودهای بیوچار باگاس، ورمی کمپوست، اسیدهیومیک ارتفاع بوته را به ترتیب 12، 13 و 13 درصد نسبت به تیمار شاهد افزایش دادند (به ترتیب7/93، 7/94 و 2/94 سانتیمتر). در مقابل میانگین ارتفاع بوته در شرایط کاربرد محلولپاشی با عصاره جلبک دریایی (88 سانتیمتر) علیرغم افزایش 5 درصدی نسبت به تیمار شاهد، اختلاف آماری معنیداری با یکدیگر نداشتند. در شرایط کاربرد نانوذرات نیز سطوح کاربرد نانوذرات روی، نانوذرات آهن و نانوذرات روی + آهن به ترتیب ارتفاع بوته را نسبت به تیمار شاهد، 7، 8 و 11 درصد افزایش دادند. بیشترین میانگین تعداد سنبله در بوته مربوط به تیمار کاربرد اسید هیومیک در شرایط محلولپاشی با نانوذرات روی + آهن (6/11 سنبله) بود. از نظر وزن هزار دانه نیز کاربرد کودهای ترکیبات آلی با یکدیگر اختلاف آماری معنیداری نداشتند و میانگین بالاتری نسبت به تیمار شاهد داشتند. در بین سطوح کاربرد نانوذرات نیز بیشترین میانگین وزن هزار دانه مربوط به کاربرد نانوذرات آهن + روی (9/42 گرم) بود. میانگین عملکرد دانه در تیمار شاهد برابر با 3336 کیلوگرم در هکتار بود که با تیمار محلولپاشی با عصاره جلبک دریایی (3382 کیلوگرم در هکتار) اختلاف آماری معنیداری نداشتند ولی نسبت به سایر سطوح تیماری به طور معنیداری از میانگین پایینتری برخوردار بودند. در مقابل تیمارهای کاربرد کود ورمیکمپوست و هیومیک اسید (به ترتیب 4560 و 4637 کیلوگرم در هکتار) دارای بیشترین عملکرد دانه بودند. تحت سطوح کاربرد نانوذرات، میانگین عملکرد دانه در تیمار شاهد برابر با 3630 کیلوگرم در هکتار بود که در شرایط کاربرد نانوذرات روی، نانوذرات آهن و نانوذرات روی+آهن به ترتیب با 11، 12 و 18 درصد افزایش به مقادیر 4038، 4056 و 4289 کیلوگرم در هکتار رسید. بیشترین میانگین عملکرد زیستتوده نیز مربوط به تیمار کاربرد اسیدهیومیک بود که میانگین عملکرد زیستتوده (15332 کیلوگرم در هکتار) را 34 درصد نسبت به تیمار شاهد افزایش داد. تحت سطوح کاربرد نانوذرات نیز تیمارهای کاربرد نانوذرات روی (13403 کیلوگرم در هکتار)، نانوذرات آهن (13536 کیلوگرم در هکتار) و کاربرد نانوذرات روی + آهن (14706 کیلوگرم در هکتار) به ترتیب عملکرد زیستتوده را 12، 13 و 23 درصد افزایش دادند. نتیجهگیری: بهطور کلی، استفاده از کودهای آلی (بیوچار، ورمیکمپوست و اسید هیومیک) و نانوذرات (روی و آهن) موجب بهبود معنیدار رشد، عملکرد دانه و زیستتوده گیاه شد و بیشترین تأثیر را تیمار اسید هیومیک و نانوذرات روی + آهن داشتند. | ||
| کلیدواژهها | ||
| رشد؛ شاخص های فیزیولوژیک؛ عملکرد دانه؛ عناصر ریزمغذی و هیومیک اسید | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 3 |
||
سامانه مدیریت نشریات علمی. طراحی و پیاده سازی از سیناوب